جغرافیای کشور هندوستان
کوههای هیمالیا شبه قارة هند را از باقی آسیا جدا میسازد. چندین قله از کوههای هیمالیا در هند بیش از 7000 متر ارتفاع دارد. جنوب این کوهها، آبگیرهای رود گنگ و رود براهماپوترا و شاخههایشان قرار دارد، این ناحیه کشت فشرده و جمعیتی انبوه دارد. بیابان تار درامتداد مرز با پاکستان جای دارد. در جنوب هند، فلات دکن را - فلاتی بزرگ متشکل از سنگهای سخت - ارتفاعات غات از شرق و غرب احاطه کرده است. این ارتفاعات سلسله تپههای ناپیوستهای است که پلهپله به جلگههای ساحلی سرازیر میشود. کوههای هیمالیا زیستگاه گیاهان متنوعی است؛ از جنگلهای استوایی بارانی در ساحل غربی و جنگلهای برگریز در شمال شرق و منتهای جنوب گرفته تا بوتهزارهای خشک استوایی و خاریشهها در بیشتر فلات دکن و گیاهان آب و هوایی معتدل و آلپی. رودهای مهم : گنگ، براهماپوترا، ساتلج، یامونا، تاپتی، گودآوری، کریشنا. بلندترین نقطه : کانگچن جونگا، 8598 متر. آب و هوا : هند سه فصل مشخص دارد : فصل بسیار گرم از مارس تا ژوئن، فصل مرطوب - وقتی که بادهای موسمی جنوب غرب باران سنگینی را سبب شود – از ژوئن تا اکتبر، و فصلی خشکتر و خنکتر از نوامبر تا مارس. دما از سرما در کوههای هیمالیا تا گرمای استوایی ایالات جنوبی متغیر است.
شهرهای مهم: بمبئی,کلکلته, مدرس , حیدرآباد , بنگلور ,احمدآباد, پونه ( سابقاً پونا ), کانپور, ناگپور لوکنو , سورات ,جیپور,کوچی ( سابقاً کوچین ) ,کویمباتور, وادودارا ( سابقاً برودا ) , ایندور , پتنا, مادورای , بوپال ، ویشاخاپانتام , وارانسی ( سابقاً بنارس ), کالیان ( بخشی از بمبئی بزرگ ), لودهیانا , آگرا , هوارا (سابقاً هوراه؛ بخشی از کلکته بزرگ ) , جبلپور , اللهآباد, میروت , ویجایاوادا,جمشیدپور, تیرووانانتاپورم ,
مساحت: 3.287.590 کیلومتر مربع
خط ساحلی: 7000کیلومتر
مختصات جغرافیایی: 20 درجه شمالی و 77 درجه شرقی
حکومت
حکومت هند جمهوری فدرال است که هر کدام از 25 ایالت آن مجلس مقننة خود را دارد. پارلمان فدرال دارای دو مجلس است. یکی شورای ایالات ( راجیاسابها ) با 250 عضو که 12 نفر منتصب رئیس جمهور و 238 نفر منتخب محالس ایالات هستند. یک سوم این شورا هر دو سال بازنشسته میشوند. مجلس دیگر پارلمان مجلس خلق است که 542 عضو آن برای دورهای پنج ساله با رأی تمامی افراد بالغ انتخاب میگردند و 2 عضو که انتصاب میشوند. رئیس جمهور را - که دورة ریاستش پنج سال است - هیئت انتخاباتی متشکل از پارلمان فدرال و مجالس ایالات برمیگزیند. رئیس جمهور، نخستوزیر - که از پشتیبانی اکثریت مجلس برخوردار است - و شورای وزیرانی را انتصاب میکند که هر دو به مجلس پاسخگو هستند. احزاب مهم سیاسی عبارتند از : • حزب کنگره ( I ) • جاناتادال ( حزب خلق ) • حزب بهاراتیا جاناتا ( حزب خلق هند؛ هندوی راستگرا) • حزب کمونیست هند – مارکسیست • حزب کمونیست هند و تعدادی گروهبندیهای منطقهای. ایالات هند نام ایالت مساحت (کیلومتر مربع) مرکز آراناچال پرادش 83.587 ایتاناگر آسام 78.523 گائوهاتی نام ایالت مساحت (کیلومتر مربع) مرکز آندرا پرادش 276.814 حیدرآباد اوریسا 155.707 بوبانِشوار اوتار پرادش 294.413 لوکنو بنگال غربی 87.853 کلکته بیهار 173.876 پتنا پنجاب 50.376 چندیگر تامیل نادو 130.357 مدرس تریپورا 10.477 اگرتلا جامو و کشمیر 101.283 ( تابستان ) : سرینگر ( زمستان ) : جامو راجستان 342.239 جیپور سیکیم 7.298 گنگتوک کرالا 38.864 تیرووانانتاپورم ( سابقاً تریواندروم ) کرناتاکا 191.773 بنگلور گجرات 195.984 گاندینگر گوا 3.701 پناجی مادیا پرادش 442.841 بوپال مانیپور 22.356 ایمپهل ماهاراشترا 307.762 بمبئی مگالیا 22.429 شیلونگ نام ایالت مساحت (کیلومتر مربع) مرکز میزورام 21.090 آیزوال ناگالند 16.527 کوهیما هریانا 44.222 چندیگر هیماچال پرادش 55.673 سیملا سرزمینهای اتحاد هند آندامان و نیکوبار، جزایر ( سرزمین ) 8.293 پورت بلر پوندیچری 492 پوندیچری چندیگر 114 چندیگر دادرا و نگرهاولی 491 سیلواسا دامان و دیو 112 دامان دهلی 1.485 دهلی لاکشادویپ 32 کاواراتی
عضویت: سازمان ملل متحد، جامعة کشورهای مشترکالمنافع، انجمن همکاری آسیای جنوبی.
تاریخ معاصر
امپراتوری هندِ بریتانیا شامل پاکستان و بنگلادش امروزی بود و متشکل از سرزمینهای فرمانگذار هندِ بریتانیا و بیش از 1620 ایالت تحتالحمایه بود. ایالات هندی 40% مساحت هند را دربر داشت و تحت حکومت شاهزادههای سنتیشان از درجات مختلف خودمختاری برخوردار بودند. از اواسط قرن نوزدهم بریتانیاییها محتاطانه به تشویق مشارکت هندیها در ادارة مناطق هندِ بریتانیا پرداختند. رسوم بریتانیایی، خطوط آهن و زبان انگلیسی - که همه را قدرت استعماری نوینسازی بر هند تحمیل کرد - موجب قوت حس هویت هندی ورای اختلافات طبقاتی و زبانی گشت. ولی نهایتاً معلوم شد که اختلافات دینی قویتر است. کنگرة ملی هند - طلایهدار حزب کنگره - اولین بار در 1885 و اتحادیة اسلامی در 1906 تشکیل جلسه دادند. پس از تیراندازی بدون اخطار سربازان بریتانیایی به طرف مردمی که در تظاهرات استقلالطلبانه شرکت داشتند – کشتار آمریتسار ( 1919 ) - تقاضاهای سیاسی و ملی بیشتر شد. قانون هند ( 1919 و 1935 ) خودمختاری محدودی را اعطا کرد و فدراسیون هند را بهوجود آورد، ولی سرعت اصلاحات، انتظارات هندیها را برآورده نکرد. در 1920، کنگره - به رهبری موهنداس ( مهاتما ) کرمچند گاندی ( 1869 تا 1948 ) - مبارزة بدون خشونت و عدم همکاری با مقامات بریتانیایی را شروع کرد. با این حال، روابط میان هندوها و مسلمانان پیوسته بدتر شد، و در 1940 اتحادیة اسلامی خواهان کشوری مستقل و مجزا شد. در 1945، بریتانیای خسته از جنگ، اجتنابناپذیری استقلال هند را پذیرفت. با اینحال، اختلاف دینی موجب تقسیم این شبهقاره در 1947 به دو قسمت هند با اکثریت هندو - تحت حکومت جواهر لعل ( پاندیت ) نهرو (1889 تا 1964 ) از حزب کنگره - و پاکستان اسلامی ( شامل بنگلادش کنونی ) - تحت حکومت محمدعلی جناح ( 1876 تا 1948 ) از اتحادیة اسلامی - شد. بیش از 70 میلیون هندو و مسلمان آواره شدند و از سرحدات جدید عبور کردند و هزاران نفر طی درگیریهای محلی کشته شدند. اختلاف در مورد مرزها باقی ماند. جنگ بین هند و پاکستان در سالهای 1947 تا 1949، 1965 ( برسر کشمیر ) و 1971 - زمانی که بنگلادش با کمک هند از پاکستان مستقل شد - درگرفت. کشمیر به واسطة خط آتشبس هنوز دو تکه است. در 1962، زدو خوردهای مرزی با چین نیز به وقوع پیوست. هند در زمان نخستوزیری نهرو ( از 1947 تا 1964 ) به یکی از ملل پیشروی جنبش غیرمتعهدها در میان کشورهای جهان سوم مبدل شد. هند تحت نخستوزیری ( 1966 تا 1977 و 1980 تا 1984 ) دختر وی ایندیرا گاندی ( 1917 تا 1984 ) به حفظ مقام خود به عنوان قدرت بانفوذ منطقه ادامه داد. اما هند هنوز هم به عنوان بزرگترین دموکراسی جهان مطرح است. علیرغم اینکه وضع مقررات فوقالعاده از سوی خانم گاندی طی سالهای 1975 تا 1977، تجزیهطلبی و ناآرامی محلی وحدت کشور را به خطر انداخته اما سیکها برای ایجاد کشوری مستقل - خالستان - در پنجاب به مبارزهای میپردازند که در بسیاری مواقع به خشونت میانجامد. در 1984، خانم گاندی دستور حمله به معبد طلایی آمریتسار را صادر کرد. این محل از معابد مقدس سیکهاست که تندروها آن را به زرادخانه مبدل کرده بودند. در همان سال خانم گاندی به دست محافظ سیک خود ترور شد و پسرش راجیو گاندی درمقام نخستوزیر ( 1984 تا 1989 ) جانشین وی گشت. وی طی مبارزات انتخاباتی 1991 ترور شد. تنش و خشونت بین هندوها و مسلمانان از زمان مبارزه برای ساخت معبدی هندو در زمین یک مسجد در شهر مقدس آیودیا افزایش یافته است. تخریب این مسجد به دست هندوهای بنیادگرا در 1992 منجر به بینظمی فراوان شد.
دفاع
کل نیروهای مسلح : 1،270،000 ( تخمین 1992 ). خدمت سربازی : ندارد، ولی وظیفة قانونی هر شهروندی است که در صورت فراخوانی به خدمت اعزام گردد.
آموزش
میزان باسوادی : 1/52% ( 1991 ). سنین تحصیل اجباری : ( فرضاَ ) 6 تا 14 سال، به غیر از ناگالند و هیماچاپ پرادش. تعداد دانشگاه : 157 دانشگاه شامل دانشگاه آزاد و مؤسسات همطراز با دانشگاه.
اقتصاد
دوسوم نیروی کار، عمدتاً با کشت برنج و گندم، به زراعت معیشتی اشتغال دارد، محصولات ارزآور کشاورزی بیشتر در مزارع بزرگ کشت میشود و شامل چای، پنبه، کنف و نیشکر و مخصوص صادرات است. با این که بارانهای موسمی و شبکة آبیاری کشاورزی را در بسیاری از مناطق ممکن میسازد، ولی وقوع خشکسالی و سیل معمول است. هند یکی از 20 قدرت بزرگ صنعتی جهان است. ذخایر بزرگ زغالسنگ نیروی اساسی برای صنعت را تأمین میکند. دیگر ذخایر مواد معدنی شامل الماس، بوکسیت، تیتانیوم، مس و سنگآهن و همچنین ذخایر سرشاری از گاز طبیعی و نفت است. صنایع نساجی، وسایل نقلیه، آهن و فولاد، داروسازی و الکتریکی سهم مهمی در اقتصاد کشور دارند، با وجود این، هند در زمینة ترازپرداختها دارای مشکلاتی بوده و برای توسعه به کمک خارجی وابسته است. در اوایل دهة 1990 خصوصیسازی بعضی از بنگاههای دولتی آغاز شد. بیش از یک سوم جمعیت زیر خط رسمی فقر زندگی میکند.
منبع : jasjoo.com
